Περάσανε χρόνια μα πάντα αυτή είναι η αγαπημένη μου γειτονιά.
Άλλωστε η γειτονιά των πρώτων βημάτων, των παιδικών σου χρόνων,
δεν ξεχνιέται ποτέ έτσι δεν είναι?
Έτσι νιώθω για την γειτονιά της (παλιάς) μπλοκοσφαιρας.
Ελπίζω και εύχομαι να είστε όλοι καλά.
Αν και περνάω κάποιες φορές έτσι για να φρεσκάρω το σπιτικό μου, να ανοίξω κάνα παράθυρο να μπει λίγο φως βρε αδερφέ, πάντα όμως βιαστική και ζητώ συγνώμη γι΄αυτό.
Όμως σήμερα δεν γινόταν να φύγω έτσι...
Δεν μου πήγε η καρδιά να μην αφήσω ένα λουλούδι εδώ για τον Μίκη τον δικό μας Μίκη.
Δεν μου πήγε η καρδιά να μην αφήσω ένα λουλούδι εδώ για τον Μίκη τον δικό μας Μίκη.
«Η συμπεριφορά του καθενός (πολίτη είτε πολίτη – καλλιτέχνη) είναι
το αποτέλεσμα της αγωγής του προ παντός και στη συνέχεια της μόρφωσης,
των πνευματικών του οριζόντων, του ατομικού του θάρρους και του πώς ο
ίδιος μετρά την προσωπική του ευθύνη απέναντι στους άλλους με τους
οποίους συνιστά την κοινωνία, τον λαό, το έθνος μέσα στο οποίο κολυμπά
όπως το ψάρι στο νερό. Εμένα δεν θα μου άρεσε να βλέπω τους άλλους να
κουβαλούν τη «θάλασσα» για να μπορώ εγώ να κολυμπώ άνετα χωρίς να
σκέφτομαι τι θα γίνει αν αδειάσει ξαφνικά η θάλασσα-χώρα μου; Πώς θα
αναπνέω; Πώς θα ζω; Μήπως λοιπόν τελικά η αδιαφορία δεν είναι τίποτε
άλλο παρά ένας πονηρός εγωισμός, η συνηθισμένη εκδήλωση του εξυπνάκια
(που αφθονεί τόσο στην χώρα μας) ν’ αφήσουμε τον άλλο να βγάζει το φίδι
από την τρύπα; Ειλικρινά απορώ κάθε φορά που θα πρέπει να απαντώ για
πράγματα αυτονόητα, όπως είναι η ευθύνη που θα πρέπει να έχει ο κάθε
πολίτης (και ίσως περισσότερο ο καλλιτέχνης) απέναντι σε κάθε τι που
αφορά τον τόπο του.» M.Θ.
...Με μια χειρονομία γιγαντιαία διαγράφει πάνω σε όλους τους ουρανούς του κόσμου την απόφασή της να ρίξει το βάρος της στη μεριά της ειρήνης. Είπε: «Θέλω ειρήνη». Και θα γίνει ειρήνη.
Αυτό είναι το σύμβολο που στο μέλλον θα ταράζει τον ύπνο όλων
αυτών που ακόμα απεργάζονται στα σκοτεινά ένα νέο σφαγείο. Και ακόμα
είναι ορόσημο, γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η
δύναμη των απλών ανθρώπων, και ιδιαίτερα των νέων, μπήκε με τόση
συνέπεια και αποφασιστικότητα στις συνισταμένες γραμμές που συνθέτουν
την πορεία της ίδιας της ιστορίας. M.Θ.
Είμαι σίγουρη πώς χορεύοντας συρτάκι θα σε υποδεχτούν στους Ουρανούς...χαιρετισμούς στον Μάνο και στους υπόλοιπους...μαζευτήκατε πολλοί εκεί πάνω...
Αντίο Μίκη αγαπημένε.🌹