Με δυο κούπες καφέ

Το βάζο του γλυκού και δυο κούπες καφέ

Ο καθηγητής της φιλοσοφικής σχολής, στάθηκε μπροστά στους φοιτητές του, έχοντας μπροστά στην έδρα κάποια αντικείμενα.

Πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις. 'Οταν πλέον δεν χωρούσε άλλα, κοίταξε τους φοιτητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε κι εκείνοι συμφωνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο και να γεμίζει τα κενά ανάμεσα στα μπαλάκια του τένις. Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια, ρώτησε τους φοιτητές αν το βάζο ήταν γεμάτο κι αυτοί απάντησαν "ναι".

Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και την έριξε στο βάζο γεμίζοντας τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια. Ρώτησε πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο και πήρε πάλι την ίδια απάντηση.'Ναι".

Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από την έδρα του δυο κούπες με καφέ και έριξε τον καφέ στο βάζο, ενώ οι φοιτητές κοίταζαν απορημένοι.

"Τώρα" λέει ο καθηγητής ,"θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει την ζωή σας, οι μπάλλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και πολύτιμα πράγματα στη ζωή σας, όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες, πράγματα, που ακόμα και όλα τ' άλλα να χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν τη ζωή σας.

Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά, όπως η δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι.

Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις.

Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας. Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα έχετε χώρο, χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα.

Φροντίστε πρώτα για τα μπαλάκια του τένις μετά για τα χαλίκια και τέλος για την άμμο".

Ένας φοιτητής σήκωσε το χέρι του και ρώτησε,τι αντιπροσώπευε ο καφές.

Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε: "Ο καφές είναι για να σας δείξει, πως, όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφεδάκι μ' ένα φίλο"

Όταν οι υποθέσεις και τα θέματα της καθημερινότητάς μας γίνουν τόσα πολλά, που δεν επαρκεί ο χρόνος του 24ωρου για να τα χειριστούμε, να θυμηθούμε, το βάζο του γλυκού και τις δυο κούπες καφέ.

```````````````````````````````````

Το παραπάνω κείμενο μου το έστειλε χθές ενας φίλος μου.Όταν τον ρώτησα γι'αυτό απόρησε που δεν το είχα διαβάσει η ακούσει ποτέ ώς τώρα..κι όμως!!

Ομολογώ ότι το διάβασα πολλές φορές..μετά απο κάποια ώρα ήρθε στο μυαλό μου η "Αννα"φίλη που είχα καιρό να δώ..-μου έλειψε η Άννα,μονολόγησα..αρπάζω το τηλέφωνο και πληκτρολογώ τον αριθμό της ..-Πάμε για καφέ; της λέω με το που σήκωσε το τηλ..

-Μπα;

-αποφάσισες επιτέλους να πάμε για καφέ;

-Φύγαμεεε!!!!!!Φώναξε.

Σε μισή ώρα περίπου μετά το τηλεφώνημα είμασταν με δυο κούπες καφέ μπροστά μας..

Περάσαμε πολύ όμορφα,γκρινιάζαμε για το ποια θα πρωτομιλήσει...μα είχαμε τόσα να πούμε....

Ευχαριστώ τον φίλο μου που μου έστειλε να διαβάσω το κείμενο...

Και...για σκεφτείτε κι εσείς...μήπως έχετε καιρό να δείτε την "ΑΝΝΑ";