Μάνα Γη..

Μάνα Γη - Moder jord

Moder Jord
Hvad mon du taehker?
Blomstrerne dor
bornene baere masker
syreregn forgifter jorden
solen en formorket
fiskene dor
vandet stinker
heden er ulidelig
dit skrig hores overalt
alle ved det
ingen gor noget
de baerer masker
med falske smil
og tror at alting ordner sig

Moder Jord
du graeder
dit forgaemmede ansigt
kommer til mig i drommen
og tyranniserer mig natten igennem
Moder Jord
Hvad mon du taenker?

Μάνα Γη,
τι άραγε σκέφτεσαι;
τα λουλούδια πεθαίνουν
τα παιδιά τις μάσκες φορούν.

Η όξινη βροχή τις στέγες τρυπάει,
ο ήλιος δεν φαίνεται πια,
τα ψάρια πεθαίνουν,
το νερό μυρίζει,
η ζέστη αφόρητη.

Ο καπνός του εργοστασίου
ρουφάει το μεδούλι του ουρανού.

Πού να χάθηκες
πανέμορφο δειλινό;
Γαλάζιε ορίζοντα
θα σε δούμε ποτέ ξανά;

Μάνα Γη
γιατί αναστενάζεις;
Ο αχός του θρήνου σου
ακούγεται παντού.

Τι νέα βάσανα
το κορμί σου θα περάσει;

Όλοι ξέρουν,
μα κανείς δε θα μιλήσει.
Μυστικοί συνένοχοι
για το προμελετημένο έγκλημα.

Φορούν τις μάσκες οξυγόνου,
στη δουλειά πηγαίνουν
ανόρεχτες χαιρετούρες
προσποιητά χαμόγελα
και όλα θα πάνε καλά.

Μάνα Γη,
κλαις,
η χαμένη μορφή σου
στα ονείρατά μου
έρχεται
το μυαλό μου
να παιδέψει
κάθε βράδυ.

Μάνα Γη,
τι άραγε
σκέφτεσαι;

-Το ποίημα αυτό έγραψε ο Νίκος Μόσχοβος τον Μάρτιο του 1990. -Μεταφράστηκε στα Αγγλικά και δημοσιεύτηκε στην ανθολογία «Παγκόσμια Ποίηση 1995», που εκδίδεται στην Ινδία.Εμπεριέχεται στην ποιητική συλλογή με τίτλο: «Αγναντεύοντας τα Όνειρα- Μία Ποιητική Διαδρομή 1974-1991»