31 Μαρτίου 2010

Ανάσταση-Ανάταση-Αναγέννηση

Ανάσταση! Και μέσα στην καρδιά μου,
που μαύροι τη μαράνανε χειμώνες,
μιας άνοιξης αυγή γλυκοχαράζει
κι ανθίζουν μενεξέδες κι ανεμώνες.

Ανάσταση! Και μέσα στην καρδιά μου,
που τη σπαράξαν άγρια οι στείροι πόνοι,
ολόδροσο, ουρανόσταλτο βλαστάρι
θεϊκής χαράς αρχίζει να φυτρώνει.
Θεϊκής χαράς ! Ω Σταυρωμένη Ελπίδα!
Καθώς σε βλέπω αναστημένη πάλι,
αθάνατη, απροσμάχητη, μεγάλη,
κάμε το θαύμα που ποτέ δεν είδα!
"Γεώργιος Βερίτης"

Kάπου στα βάθη της ψυχής μας, υπάρχει η απορία για το νόημα της Ανάστασης, μιας και ζούμε σ' έναν κόσμο γεμάτο μίσος, πόνο και αδικία.
Πώς είναι δυνατόν η νύχτα της Ανάστασης να αποτελεί έστω μία στιγμιαία διαφυγή από την σκληρή πραγματικότητα?
Παρ'όλα αυτά ο εορτασμός της Ανάστασης  είναι σίγουρα ένας σταθμός χαράς μέσα στη δίνη των γεγονότων που κατά καιρούς θλίβουν τον κόσμο, είναι η ελπίδα για να αντιμετωπίζουμε με αισιοδοξία όλες τις δυσκολίες της σύγχρονης ζωή μας, που μας παρασύρει σ' ένα κυκεώνα αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο.

Η Ανάσταση είναι η γιορτή που αντλούμε δύναμη και θάρρος.Αποτελεί τη μεγαλύτερη νίκη του καλού ενάντια στο κακό και εμείς αντιστεκόμαστε στην απαισιοδοξία ενός αβέβαιου μέλλοντος για την ανθρωπότητα και αντλούμε δυνάμεις και κουράγιο να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της καθημερινότητας που δεν είναι και λίγα.

Μαζί με την Ανάσταση του Κυρίου ας είναι και η δική μας ανάσταση, πνευματική και σωματική,να διώξουμε το κακό, το μίσος, τον φθόνο, την αδικία
Εύχομαι ο σπόρος της αγάπης να φυτρώσει ξανά στις καρδιές μας και τα άνθη του να ομορφύνουν το φόντο του καμβά της ζωή μας.

Ανάσταστη-Ανάταση-Αναγέννηση

Ανάσταση στις καρδιές μας!

19 Μαρτίου 2010

"άμμος και αφρός" τα λόγια του..

Κοίταζα απο μακριά την άμμο,μου φάνηκε ίδια,όταν όμως πήρα λίγη απο αυτη στη χούφτα μου και
την άφησα να κυλήσει στο κενό τότε είδα πως ο κάθε κόκκος της, έχει την δική του μορφή και μαγεία.
Και όταν τον κόκκο αυτον τον κλέψει ο αφρός της θάλασσας, τότε κερδίζει χρυσάφι απο την μήτρα της ερήμου και αρώματα απο τις ανάσες των ανέμων της.
Ακουμπώ εδω,πολύ πολύ απαλά λίγη άμμο, ανακατεμένη με αφρό απο τη Θάλασσα  του λόγου του Κahlil Gibran..Kαλώς σας βρίσκω και πάλι. :)
Αν όλοι εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας ο ένας στον άλλον,θα γελάει ο ένας με τον άλλον για την έλλειψη πρωτοτυπίας.
Αν αποκαλύψουμε  τις αρετές μας,πάλι ο ένας με τον άλλον θα γελάει για τον ίδιο λόγο!
Ήρθε κάποιος κάποτε στο τραπέζι μου,έφαγε το ψωμί μου,ήπιε το κρασί μου και έφυγε γελώντας μαζί μου.Κατόπιν ήρθε πάλι  για ψωμί και κρασί και τον έδιωξα.
Τότε γέλασαν μαζί μου οι άγγελοι.
Με θεωρούν τρελό γιατί τις μέρες μου δεν τις πουλάω για χρυσάφι.
Τους θεωρώ τρελούς γιατί πιστεύουν πως οι μέρες μου έχουν τιμή.

Χίλια χρόνια πριν μου είπε ο γειτονάς μου,"Μισώ τη ζωή,γιομάτη πόνο είναι".
Χτες πέρασα απο ένα κοιμητήρι και είδα τη ζωή πάνω στον τάφο του να χορεύει.

Είπε κάποτε μια αλεπού που την κυνηγούσαν είκοσι καβαλάρηδες και είκοσι τσιποανόσκυλα,"Σίγουρα θα με σκοτώσουν,μα πόσο κακομοίρηδες και ηλίθιοι πρέπει να 'ναι.
 Σίγουρα δε θ'άξιζε είκοσι αλεπούδες καβάλα σε είκοσι γαϊδάρους,παρέα με είκοσι λύκους, να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν έναν άνθρωπο".
Μπορεί να κάθεσαι στο παραθύρι σου και τους διαβάτες να κοιτάς.
Ίσως μια μοναχή στα δεξιά σου να έρχεται,στ'αριστερά μια πόρνη.
Μες στην αθωότητά σου μπορεί να πείς,
"Πόσο ευγενική είναι η μια και πόσο πρόστυχη η άλλη".
Αν,όμως,τα μάτια σου τα κλείσεις και λίγο αφουγκραστείς,φωνή να ψιθυρίζει στον αιθέρα θε ν'ακούσεις,"Η μια στην προσευχή Μ'αναζητά και η άλλη μες στον πόνο.
Στης καθεμιάς το πνεύμα υπάρχει ένα δώμα για το δικό Μου πνεύμα".
 
Κάθε δράκος γεννά κι εναν Αϊ Γιώργη που θα τον θανατώσει.
Όταν μιλούν δυο γυναίκες δε λένε τίποτε..όταν μιλάει μια γυναίκα,αποκαλύπτει τη ζωή ολάκερη.
Και τώρα ας παίξουμε κρυφτούλι.
 Aν κρυφτείς μες  στην καρδιά μου,δε θα'ναι δύσκολο να σε βρω.
Μα αν κρυφτείς μες στο καβούκι σου,μάταιο είναι να σ'αναζητήσει κανείς.

"άμμος και αφρός" Kahlil Gibran