Οι δύο τενόροι..
Η ιστορία αναφέρεται στους δύο από τους τρεις μεγάλους τενόρους (ο τρίτος είναι,ποιος άλλος? ο Luciano Pavarotti), που τραγουδώντας οι τρεις τους μαζί μάγεψαν τον κόσμο!
Σίγουρα θα πρέπει να έχετε ακούσει, για την αντιπαλότητα μεταξύ Καταλανών και Μαδριλένων.
Η ιστορία έχει ως εξής λοιπόν…
ο PLÁCIDO DOMINGO είναι Μαδριλένιος και ο JOSÉ CARRERAS είναι Καταλανός. Για πολιτικές διαφορές το 1984, ο CARRERA και ο DOMINGO έγιναν εχθροί! Πάντα στις συναυλίες που τους καλούσαν να τραγουδήσουν, σε οποιοδήποτε μέρος της γης, έβαζαν και οι δύο στα συμβόλαιά τους σαν όρο απαράβατο, ότι δεν θα τραγουδήσουν, αν ο αντίπαλός ήταν καλεσμένος!
Το 1987 παρουσιάστηκε στον CARRERA ένας εχθρός πολύ πιο ισχυρός από τον PLACIDO DOMINGO. Σε κάποιες εξετάσεις που έκανε, διαπιστώθηκε ότι είχε.. ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ! Η πάλη ενάντια στον καρκίνο ήταν πολύ δύσκολη. Οι γιατροί του είχαν δώσει πιθανότητες επιβίωσης μία στις δέκα!
Οι μακροχρόνιες θεραπείες, η μεταμόσχευση νωτιαίου μυελού και οι συνεχείς αλλαγές του αίματός του, τον υποχρέωναν να ταξιδεύει κάθε μήνα στην Αμερική. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, του ήταν αδύνατον να δουλέψει. Και παρ’ όλο που είχε μια μεγάλη περιουσία, όλα αυτά τα τεράστια έξοδα, τον έφεραν σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση!
Όταν πια δεν είχε άλλα χρήματα, κάποιος φίλος του τον πληροφόρησε, ότι πρόσφατα στη Μαδρίτη δημιουργήθηκε ένα ίδρυμα, που θεράπευε δωρεάν αρρώστους με λευχαιμία. Χάρη στην φροντίδα του ιδρύματος “FORMOZA”, ο Carreras νίκησε την ασθένειά του και άρχισε να ξανατραγουδάει!! To 1990 μάλιστα σε μία συναυλία στην Ρώμη (The Three Tenors Concerto) μαζεύτηκαν και οι τρεις τενόροι για να μαζέψουν χρήματα για αυτό το ίδρυμα. Αποφάσισε να γίνει δωρητής του ιδρύματος!
Όταν διάβασε το καταστατικό, είδε με έκπληξη, ότι ιδρυτής και πρόεδρος του ιδρύματος ήταν ο PLACIDO DOMINGO!!! Γρήγορα ανακάλυψε, ότι ο DOMINGO είχε δημιουργήσει αυτό το ίδρυμα για να τον βοηθήσει και είχε ζητήσει να μη το μάθει Ο KARRERA και νιώσει ταπεινωμένος που θα αναγκαζόταν να δεχθεί την βοήθεια του εχθρού του!
Το πιο συγκινητικό όμως, ήταν η συνάντηση αυτών των δύο μεγάλων καλλιτεχνών! Κατά την διάρκεια μιας συναυλίας του PLACIDO DOMINGO στην Μαδρίτη, o JOSÉ CARRERAS ξάφνιασε τους πάντες.
Διακόπτοντας την συναυλία ανέβηκε στη σκηνή, γονάτισε ταπεινά μπροστά στα πόδια του “εχθρού” του, του ζήτησε συγνώμη και τον ευχαρίστησε δημόσια για το καλό που του έκανε! Ο PLACIDO DOMINGO, τον βοήθησε να σηκωθεί και με μία ζεστή αγκαλιά, ξεκίνησαν μια δυνατή και τρυφερή φιλία!!!
Μετά από καιρό, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον DOMINGO:
«Γιατί δημιουργήσατε το ίδρυμα “FORMOZA”, αφού το ξέρατε καλά, ότι εκτός που θα βοηθούσατε έναν εχθρό σας, θα δίνατε τη δυνατότητα σε έναν αντίπαλο, να σας ανταγωνίζεται;»
Η απάντηση του ήταν σύντομη και καθοριστική!
“Γιατί ήταν άδικο να χαθεί μια
φωνή σαν τη δική του!!!!”
πηγή:oraclas
πάνω απο όλα τα ταλέντα τη δόξα τους εγωισμούς
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα γιατί υπάρχει η ανθρωπιά σ αυτή δε μπορεί κανείς να αντισταθεί
πολύ καλη ανάρτηση
καλη σου νύχτα
Το είχα διαβάσει.. Πολύ συγκινητικό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτη ιστορία..
Να προσέχεις Μαργαριτούλα μου..
ΦΟΒΕΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΤΗΝ ΗΞΕΡΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ.ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo καλυτερο παραδειγμα φιλιας που ειδα (διαβασα εστω :-) ) ποτε μου. Μακαρι να ειμασταν ολοι ετσι σημερα, αλλα δυστυχως προτρεχουν αλλα και δεν ασχολουμαστε με αυτο το δωρο... τη φιλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήAρκεί να υπάρχει η ανθρωπιά Γιάννη μου..και ευτυχώς δεν χάθηκε εντελώς,υπάρχουν ακόμη άνθρωποι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα
Aπίστευτη κι όμως αληθινή..παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν θυμηθώ..προσέχω και μένα κοριτσάκι!
Καλημέρα :)
Xαίρομαι που σου άρεσε μικρούλη..υπάρχουν αλλά δυστυχώς είναι πολύ λίγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσυ να είσαι πάντα καλά! :)
Μαργαριτούλα μου !!πολλά συγχαρητήρια για την ανάρτηση σου!!ρίγησα πραγματικά απο συγκίνηση, για την ιστορία,των δύο Μεγάλων τροβαδούρων...."ΜΕΓΑΛΕΊΟ ΨΥΧΗΣ"Το να παρεμένεις άνθρωπος με γνήσια και αληθινά συναισθήματα ,ανθρωπιάς, ευσθησίας και πραγματικής φιλικής αλληλεγγύης,δεν έχει να κάνει με το πόσο επώνυμος είσαι, η που ανήκεις!. Αυτό η τόχεις η δεν τόχεις ,κατά την ταπεινή μου γνώμη!!!υπέροχη μουσική,σε συναρπάζει,όσες φορές και να την ακούς!!!!καλή και δροσερή μέρα νάχεις καλή μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην περπατάς μπροστά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μην ακολουθήσω.
Μην περπατάς πίσω μου.
Μπορεί να μην σε οδηγήσω.
Απλά περπάτα δίπλα μου και γίνε φίλος μου..
Σοφα λόγια απο τον Aλμπέρ Καμύ,Shadow.
Kαλημέρα :)
Μαριάννα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ κορίτσι..Μεγαλείο Ψυχής,όπως ακριβώς το είπες.
Και ο μεγάλος Τενόρος μας έδειξε το μεγαλείο της ψυχής του!
Εμένα εκτός απο το να με συναρπάζει με γαληνεύει η μουσική τους!
Χαίρομαι πολύ που σ'αρέσει..
Κι εσυ να έχεις μια υπέροχη μέρα :)
Το μεγαλείο της ανωτερότητας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήH oυσία είναι η μουσική - που λυγίζει και μια αδύνατη (κι όχι κακή) ψυχή !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα Λουλουδάκι
Γιατί ο άνθρωπος όταν θέλει, μπορεί Νικόλα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το καλό να μας έλθετε :))
Καλά εσύ δεν έφυγες??
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μουσική που εξημερώνει τα πλ-ήθη!!
Καλό απόγευμα καλέ μου φίλε :))
στις 28 φεύγω !
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά.....κάνω διακοπές συχνά !
χαχαχαχαχαχα......
Σε φιλώ !
Μ'άρεσε και κάτι άλλο.....
ΑπάντησηΔιαγραφήπου ο Αλμπέρ Καμύ έγινε κι αυτός αγαπημένος σου !
Γειά σου Λουλουδάκι μου
Χαίρομαι με τη χαρά σου Δημήτρη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήEβαλες κι εσυ το χεράκι σου σ'αυτο!..και τα συγκεκριμένα του λόγια,τα'χω φυλάξει βαθειά μέσα μου.
Και δικό μου φιλί ***
"Τριγύρω μου φαρμακερά
ΑπάντησηΔιαγραφήθ’ ανθίσουν λουλούδια…
θα υψωθούνε να με ζώσουν
και θα πνιγώ απ’ αυτά,
πέρα κρυμμένη πάντα.
Κι’ απ’ τα δικά σου μάτια… μείνε!"
Μαρία Πολυδούρη
http://www.geocities.com/mpolidouri/Tragoudia.html
Έλα εσύ και στρώσε με αγκάθια το δρόμο να πατήσω να χυθή στάλα τη στάλα όλο μου το αίμα και να σβήσω μπροστά σου, μισημένη από σε τον ίδιο κι’ ίσως περιφρονημένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα δε γυρνάς καθόλου… ποιος να ξέρη σε τι ευτυχίας με σκέφτεσαι λιμάνι και δεν τολμάς… ποιος ξέρει πάλι αν έχη ξανανθίσει εσέ η καρδιά σου κι’ ολότελα με ξέχασες…
Εδώ είμαι και καρτερώ να στρέψης την όψη σου σε μένα… ρέει το δάκρι απ’ τα φτωχά μου μάτια νύχτα-μέρα…
Σ'ευχαριστώ ανώνυμε(?)..απ τα καλύτερα κείμενα στο ημερολόγιό της πιστεύω.
Ομως το σχόλιό σου-μου νομίζω πως στο αλωνάκι μου, ταιριάζει καλύτερα..:))
Θα το λέω συνέχεια και ξανά και ξανά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου πήγε η υπέροχη φωτό που είχες πριν καιρό?
Ε????????????
Μάλλον μόνος μου μιλάω. Καληνύχτα σου νύχτα και να προσέχεις τα μάτια σου σαν τα μάτια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήAνώνυμε ? η φωτό που σου αρέσει τόσο πολύ,υπάρχει και κάποια στιγμή θα μπει πάλι στη..θέση της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ και απο μένα.
αχ ... τι γλυκόόόόό΄... πόσο ανθρώπινο και συγκινητικό συνάμα ... αχ γιατί να είμαστε τόσο κακοί και τόσο χαζούλια ενώ μπορούμε να είμαστε τόσο αλτρουϊστές ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τί καλά θα ήταν αν ρίχναμε και μιά ματιά σε καμμιά αυτοβιογραφία και δεν γράφαμε ανακρίβειες Μαρθοβούρτσιες !
Γιά τσάκα κι αυτό να ρίξεις μιά ματιά πριν γράψεις κι άλλες ανακρίβειες γιά τα κολλητιλίκια της Φόνσου με την Βουγιούκλα , και γιά κάνα Σπίτι του Ηθοποιού που ίδρυσε η Νιαου Νιαου , όταν έμαθε πως η Παπαγιαννοπούλου είχε Καρκίνο στις ωοθήκες !
Δεν ελπίζω σε αν΄΄αρτηση , αδιάφορο μου είναι άλλωστε , αλλά ΕΣΥ θα το διαβάσεις και αυτό μου φτάνει !
Καλημέρα και σε σένα biker!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε Βουγιουκλάκη και Φόνσου δεν είχα σκοπό να σχοληθώ για την ώρα τουλάχιστον και για το σπίτι του ηθοποιού ελάχιστα γνωρίζω..
Τώρα όσο για τους δυο τενόρους διάβασα την παραπάνω ιστορία μου άρεσε και την ανάρτησα..μου αρεσει πάντα να βλέπω την καλή πλευρά των πραγμάτων.Τωρα αν η ιστορία δεν είναι αληθινή γι' αυτο και έιναι ανοιχτά τα σχόλια..να προσθέσετε τυχόν πληροφορίες η ακόμη για να διορθώσετε εμένα.
Ευχαριστώ για το σχόλιο καλημέρα και πάλι.