14 Ιουνίου 2010

......

Κι αν μας χωρίζουν οι πατρίδες
γνωρίζουμε πως τα δάκρυά μας
αναβλύζουν απ᾿ την ιδια ψυχή.
Σ τη  νύχτα.
Στις όχθες των φθαρμένων ημερολογίων που κρατούσα πάντα
μέσα στα χέρια μου, το φώς ήταν λιγοστό.

Γι᾿ αυτὸ εύκολα μπέρδεψα την ταπείνωση με άλλα ευγενικὰ αισθήματα.

Τίποτα δεν αντιλήφθηκα πριν την μεταλλαγή.

Δυσκολίες στην κατάποση ήταν σημάδια, αλλὰ τ᾿ αγνόησα.

Ώσπου ενα σαρκοφάγο ένστικτό μου, απάγγειλε την κατηγορία.
Το μεγάλο μου έγκλημα.. Η συνενοχή.

Θεέ μου σκέφτηκα, πως να σωθεί κανεὶς και απ᾿ τον εαυτό του 
και έψαχνα μια γωνιὰ να κρυφτώ και πολλὲς 
φορὲς τα κατάφερα,και τις περισσότερες ήτανε μέρα.
Γιατὶ η νύχτα κλείνει μια απέραντη σιωπὴ
(σαν τα τεράστια μάτια του Χριστού στον θόλο της εκκλησίας,
που με συνέπαιρναν παιδί)
και τίποτε απ᾿ αυτην δεν μπορεί να κρατηθεί μυστικό
 Ανελέητη, φτάνει ώς της ψυχής το μεδούλι·
γι᾿ αυτὸ αγαπώ την νύκτα, γιατί σ᾿ εξιλεώνει
- ποιον δεν καθαγίασε ο πόνος !

Και ακόμη και ο δήμιος θα με λυπηθεί αν δει τις στάχτες μου την νύκτα.

Εξουθενωμένη (πάντα η ανάσταση περνά απ᾿ τὴν άβυσσο)
αλλὰ άμωμη, βρίσκω ξανὰ τον προορισμό.

Κάποτε σ᾿ έρημους δρόμους τα χειμωνιάτικα βράδια
στέκει παράμερα ένας παρείσακτος (είμαι εγώ)
κι όλα του φαίνονται ακατανόητα, προετοιμασμένα  
 για την λησμονιά.
Και μόνο οι ποιητὲς που κράτησαν την βαθύτερη μνήμη,
της ψυχής, ακέραιη, διέσωσαν τον γυρισμό.
Και ανέσυραν με τους ρυθμοὺς της νύκτας
τις εικόνες τις πιο αληθινές.

12 σχόλια :

  1. polu omorfo! Milhse kateutheian sthn kardia mou :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατὶ ἡ νύχτα κλείνει μία ἀπέραντη σιωπὴ
    ......
    καὶ τίποτε ἀπ᾿ αὐτὴν δὲν μπορεῖ νὰ κρατηθεῖ μυστικό....γιὰ τὴν λησμονιά.
    Αυτή η Ευλογία, είναι αιώνιος οδηγός των ψυχών μας.
    Ευγνώμων για τα συναισθήτα που μοιράζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ποιος ηλιος είναι αυτος που σου ανετειλε τούτον τον δρόμο ;
    Ποιός ήλιος κρατά τόσο σκοτάδυ ,
    σε αυτό που αποκαλεί Φώς του ;
    Ενας ταπεινός τρελός περιπλανητής ,
    σο αφήνει εδώ μια συμβουλή από την καρδιά του .
    Τέτοιους ... ήλιους ,
    μην τους εμπιστεύεσαι για φώς σου ,
    στο μονοπάτι της ζωής σου.

    Πολύ δυνατοί οι κραδασμοί του λόγου σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τη νύχτα οι αλήθειες είναι πιο καθαρές, πιο επώδυνες, αλλά πιο λαμπρές. σε τρομάζουν αλλά σε βοηθάνε κιόλας!


    καλό καλοκαίρι κοριτσάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς ήρθες Nefeli :))


    Και είμαι σίγουρη ότι η καρδιά σου άκουσε τη φωνή που της μίλησε..

    Να έχεις μια πολύ όμορφη μέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απέραντη και πολύ φλύαρη η σιωπή της BornGR..

    Ο οδηγός της ψυχής ξέρει καλά τον δρόμο..αρκεί να τον αφήσουμε να μας οδηγήσει εκεί!

    Δεν μοιράζω συναισθήματα..μοιράζομαι και είμαι εγω ευγνώμων γι'αυτο!

    Σε ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Kανείς ήλιος δεν μπορεί να ανατείλει σκοτάδι..καμιά νύχτα δεν θα ανατείλει ποτέ φως..

    Ποιος ηλιος είναι αυτος ρωτάς που μου ανετειλε τούτον τον δρόμο..
    Ένα σαρκοφάγο ένστικτο, μου απάγγειλε την κατηγορία..κι εγώ ακούω πάντα το ένστικτό μου τρελέ περιπλανητή..
    και δεν πιστεύω πως θα υπήρχε ποτέ ήλιος που θα αποκαλουσε σκοτάδι το φως του..η δουλειά του ήλιου είναι να ανατέλει με φως στις καρδιές,να τις φωτίζει τα μονοπάτια που θα πρέπει να ακολουθήσουν..να πορευτούν..αρκεί εμείς να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε αυτο το φως!

    Αυτον τον ήλιο εμπιστεύομαι εγώ..αυτο το φως ακολουθώ!

    Δυνατοί οι κραδασμοί..όταν βγαίνουν απο τα κατάβαθα της ψυχής..πως αλλιώς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ετσι ακριβώς Ρία μου..και αλήθεια?..ποιον δεν καθαγίασε ο πόνος!

    Καλό καλοκαίρι όμορφη..με πολλές πολλές όμορφες στιγμές εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος16/6/10, 12:17 π.μ.

    Για αυτό είναι οι νύχτες, για να αναδύουν τα ξεφτισμένα όνειρα αλλά και την ελπίδα μίας νέας ανατολής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. (Και μόνο οι ποιητὲς που κράτησαν την βαθύτερη μνήμη,
    της ψυχής, ακέραιη, διέσωσαν τον γυρισμό.
    Και ανέσυραν με τους ρυθμοὺς της νύκτας
    τις εικόνες τις πιο αληθινές.)

    ολοι είμαστε ποιητές και ολοι νοιωθουμε παρίσακτοι
    γιατι εχουμε φυγει και ζουμε εκει που δεν πρέπει να ζούμε αν κατεβουμε χαμηλά και αγαπήσουμε τον διπλα μας τη ζωή ολα θα γίνουν

    καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλώς τον..και σαν ονειροπαρμένη που είμαι οδοιπόρε μου,ξεχνιέμαι στο όνειρο περιμένοντας μια ακόμη ανατολή..

    Χάρηκα που πέρασες..καλό μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όλοι είμαστε ποιητές..χμ..ναί, τώρα που το σκέφτομαι έχεις δίκιο..ποιητά μου!

    Καλημέρα Γιάννη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
στη σκηνή,
σαν ροκ συγκρότημα…κι αν μας αντέξει το σκοινί…θα φανεί στο χειροκρότημα.