"Άχρονη Νοσταλγία"

Nόμος κοσμικός, με παρουσίασε μέσα στο φως και ανεπαίσθητα με απέθεσε πάνω στον παλλόμενο πλανήτη γαία. Από την άλλη πλευρά των διαστάσεων την μεγάλη πορεία ξεκίνησα ανάμεσα στους λιμώνες των άστρων και τα νεφελώματα του πνεύματος.

Αγάπησα τη γνώση την ενδογενή περισσότερο και η κατάκτηση της με φέρνει διαρκώς πλησιέστερα στο μεγαλείο των "θεών" μου.

Το τραγούδι της ζωής μου είναι ολότελα δικό τους.

Έννοια μου πρώτη: η δοκιμασία του ανθρώπου και τα αίτια της σισύφιας μοίρας του.

Έννοια μου πρώτη: Η αλήθεια και η γνώση της βαθύτερης αλήθειας των φαινομένων.

Έννοια μου πρώτη: Η ποίηση του σύμπαντος, ο χώρος που καταλαμβάνω σ' αυτή και η ανακάλυψη τον ομφάλιου λώρου που με συνδέει με τον πρώτο ναό της δημιουργίας.

Πίστη μου: Η συμπαντική "θρησκεία" της αρμονίας του δικαίου της αγάπης του σεβασμού, της αξιοπρεπείας και της από τούτες τις αξίες οριοθετημένης δημιουργίας και εξελίξεως.
"Άχρονη Νοσταλγία" Μ.Καπουσίδης

                                                               Επίλογος
Ποιητή που είσαι;

Κοίτα με τι προσποίηση και δόλου υποσχέσεις μεθοδικά υφάνανε το σάβανο του Κόσμου!

Πές μου που είσαι ποιητή;
που κρύβοντσι οι ερινύες;

Μες στους ανθρώπους το Καλό δεν ήταν ο Δεσπότης
Ο επισκέπτης ήτανε που όλοι λοξοκοιτούσαν
παγίδες του εστήσανε με κούφιο χαμογέλιο
προσποίηση του δείχναν
ωσότου ξεσυνήθισε τα μέτρα να λαβαίνει
και κάποια νύχτα ζοφερή δίχως να το προσμένει...

Πες μου που θάψαν το καλό;
το θάψαν ή το κάψαν;

Από το "αινότοκος αιών" του Μανώλη Καπουσίδη