13 Απριλίου 2011

"Άχρονη Νοσταλγία"

Nόμος κοσμικός, με παρουσίασε μέσα στο φως και ανεπαίσθητα με απέθεσε πάνω στον παλλόμενο πλανήτη γαία. Από την άλλη πλευρά των διαστάσεων την μεγάλη πορεία ξεκίνησα ανάμεσα στους λιμώνες των άστρων και τα νεφελώματα του πνεύματος.

Αγάπησα τη γνώση την ενδογενή περισσότερο και η κατάκτηση της με φέρνει διαρκώς πλησιέστερα στο μεγαλείο των "θεών" μου.

Το τραγούδι της ζωής μου είναι ολότελα δικό τους.

Έννοια μου πρώτη: η δοκιμασία του ανθρώπου και τα αίτια της σισύφιας μοίρας του.

Έννοια μου πρώτη: Η αλήθεια και η γνώση της βαθύτερης αλήθειας των φαινομένων.

Έννοια μου πρώτη: Η ποίηση του σύμπαντος, ο χώρος που καταλαμβάνω σ' αυτή και η ανακάλυψη τον ομφάλιου λώρου που με συνδέει με τον πρώτο ναό της δημιουργίας.

Πίστη μου: Η συμπαντική "θρησκεία" της αρμονίας του δικαίου της αγάπης του σεβασμού, της αξιοπρεπείας και της από τούτες τις αξίες οριοθετημένης δημιουργίας και εξελίξεως.
"Άχρονη Νοσταλγία" Μ.Καπουσίδης

                                                               Επίλογος
Ποιητή που είσαι;

Κοίτα με τι προσποίηση και δόλου υποσχέσεις μεθοδικά υφάνανε το σάβανο του Κόσμου!

Πές μου που είσαι ποιητή;
που κρύβοντσι οι ερινύες;

Μες στους ανθρώπους το Καλό δεν ήταν ο Δεσπότης
Ο επισκέπτης ήτανε που όλοι λοξοκοιτούσαν
παγίδες του εστήσανε με κούφιο χαμογέλιο
προσποίηση του δείχναν
ωσότου ξεσυνήθισε τα μέτρα να λαβαίνει
και κάποια νύχτα ζοφερή δίχως να το προσμένει...

Πες μου που θάψαν το καλό;
το θάψαν ή το κάψαν;

Από το "αινότοκος αιών" του Μανώλη Καπουσίδη

7 σχόλια :

  1. πρέπει να ωριμάσεις λίγο στις λογοτεχνικές σου επιλογές.

    ξεκίνα με το όνομα του ρόδου του έκο...

    άσε τον καπουσίδη. έχει πολλές πρώτες προτεραιότητες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημερα Γοργόνα!!

    Οι επιλογές στις αναρτήσεις μου κάποιες φορές δεν έχουν να κάνουν με δική μου ωρίμανση στο τι επιλέγω λογοτεχνικά αλλά με τα συναισθήματά μου..τον Καπουσίδη τον διάβασα πριν πολλα χρόνια μιας και είναι ο πατέρας του καλύτερου μου φίλου και ομολογω ότι μου αρέσει πολύ η δουλειά του..
    προχθές το βράδυ ψάχνοντάς για κάποιο βιβλίο στην βιβλιοθήκη μου είδα τα έργα του εκει στο ράφι(που σχεδόν τα είχα ξεχάσει)σκεπτόμενη λοιπόν ότι δεν έχω γράψει κάτι για τον κ.Μανώλη τόσο καιρό τώρα, απλά το έκανα μιας και σαν άνθρωπο τον θαυμάζω.

    Το όνομα του ρόδου,του Ουμπερτο Έκο το γνωρίζω ήδη :)

    Υ.γ Oταν λές πρώτες πρωτεραιότητες τι εννοείς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τις σκέψεις του τις βρίσκω πολύ ανθρώπινες - πολύ νοσταλγικές !
    Παρατηρώ μια-μια την κάθε λέξη και παρατηρώ την μελαγχολία , για την αρμονία , που θα έπρεπε να υπάρχει σε ένα κόσμο μικρό - μπροστά σε ένα σύμπαν ατέλειωτο !
    Αλλά βλέπεις ,σύμμαχο πλέον το κακό - έχει και τον καιρό ! 16 του Απρίλη και σκάνε (από το κρύο)ακόμη τα χείλη !
    ΑΡΓΩ........
    ΟΜΩΣ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ..
    ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ !!!
    ΚΑΛΟ Σ/Κ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ !
    ΦΙΛΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος18/4/11, 4:25 π.μ.

    Ὦ λιγοστοί, ὦ διαλεχτοί!


    Ὦ λιγοστοὶ κι ὦ διαλεχτοὶ κι ἀρίφνητοι αὔριο ἴσως!

    Εἶναι μία ἀλήθεια κάτου ἐδῶ ποὺ τὴ χτυπάει τὸ μίσος,

    εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ὀμορφιὰ ποὺ ἡ καταφρόνια δένει,

    κι εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ἀρετὴ δειλὴ καὶ ντροπιασμένη.

    Ὦ νέοι, ὦ πρωτοξύπνητοι στὸ φῶς, χαρὲς τ᾿ Ἀπρίλη,

    ἀπὸ τοὺς πράσινους κορμοὺς γίνοντ᾿ οἱ ἄσπροι στύλοι!

    Στὴ χώρα ἐσεῖς οἱ λειτουργοὶ κι οἱ λατρευτάδες εἶστε·

    δὲ φτάνει· ἐμπρὸς! γιὰ τοὺς Θεούς, ὦ νέοι, πολεμεῖστε.



    ωστὴς Παλαμᾶς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για την αρμονία , που θα έπρεπε να υπάρχει σε ένα κόσμο μικρό - μπροστά σε ένα σύμπαν ατέλειωτο!

    Που θα έπρεπε να υπάρχει ποιητά μου και που δυστυχώς βιώνουμε ακριβώς το αντίθετο!

    Δεν με νιάζει που αργείς..
    Το ξέρω ότι δεν ξεχνάς..το ξέρω!!

    Γλυκό φιλί του Απρίλη,α δε θα του κάνουμε τη χάρη, τι κι αν μας πάγωσε το σώμα?..την καρδιά ποτέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευχαριστώ πολύ μικρούλη..καλές γιορτές να έχουμε!!

    Να περάσεις πολύ πολύ όμορφα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ὦ λιγοστοί, ὦ διαλεχτοί!

    Πόσο αληθινό!!

    Αγαπημένος ο Παλαμάς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
στη σκηνή,
σαν ροκ συγκρότημα…κι αν μας αντέξει το σκοινί…θα φανεί στο χειροκρότημα.