9 Φεβρουαρίου 2009

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά..

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (πατήστε εδώ)
με τα χεράκια της
κι εγέμισ' από άνθη η πλάτη
η αγκαλιά και τα μαλλάκια της.
Κι εγέμισ' από άνθη...

Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή
γλυκά τη φίλησα
της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
Της τίναξα όλα τ' άνθη...

Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
Μονάχη της θε να 'ρθει η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Μονάχη της θε να 'ρθει...

Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιχνιδάκια σου
σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.
Σκυφτή γριούλα...

Γ.Δροσίνης

```````
Ωχρό φωτίζει απόψε το φεγγάρι
τις στράτες του χωριού, στη σιγαλιά.
Γυρτή πίσω απ’ το φράχτη κι έχει πάρει
μια ανήσυχη έγνοια η άσπρη αμυγδαλιά.

Στεφάνια έχει ανθοπλέξει ένα ζευγάρι
δεσμούς για την αγάπη την παλιά.
Κι οι πόθοι της στου ονείρου όλη τη χάρη
Πετούν, ξαναγυρνούν, τρελά πουλιά.

Γλυκέ ερωμένε, Μάρτη, Μάρτη, ακόμα
δε φαίνεσαι, να σμίξτε στόμα στόμα
στην ήμερη ησυχία του χωριού

Κι η νύφη από κλωνάρι, από μιαν άκρη
τρεμάμενο να στάξει αφήνει δάκρυ
διαμάντι μες στο φως του φεγγαριού.


Στέλιος Σπεράντζας Και πόσους ακόμη δεν ενέπνευσε μια αμυγδαλιά..την τραγούδησαν,την ζωγράφισαν,την θαύμασαν!Ο Γεώργιος Δροσίνης εμπνεύστηκε το παραπάνω ποίημα, συζητώντας κάτω από μια ανθισμένη αμυγδαλιά στον κήπο του Αρσακείου με την ξαδέλφη του, την Μελετοπούλου.
Τα δέντρα φοβούνται να ανθίσουν τον χειμώνα μην και καταστραφούν.
Η αμυγδαλιά όμως , είναι τολμηρή. Βιάζεται να φορέσει τα γιορτινά της.
Είναι το μοναδικό δέντρο που ανθίζει τόσο νωρίς.
Πολλές φορές οι παγωνιές και τα χιόνια της καταστρέφουν τα λουλούδια και τ'άλλα δέντρα γελούν με το πάθημά της.
« Τα θέλεις και τα παθαίνεις » , της λένε και γελούν κοροϊδευτικά.
« Η αμυγδαλιά είναι ένας χαρούμενος ταχυδρόμος » ,Φέρνει χαιρετίσματα από την άνοιξη και ευχάριστα μηνύματα για τη ζωή. Όπως να μη χάνουμε το θάρρος μας στις δυσκολίες.Η άνοιξη είναι κοντά!


Η Αμυγδαλιά στη Μυθολογία (πατήστε κι εδω)

Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς. Ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα.
Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα επέστρεφε από την Τροία. Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μην αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της.Έτσι κι έγινε, και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της.Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της.Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο, που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.Έλεγαν λοιπόν ότι μετά από χρόνια και όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη βρήκε την αγαπημένη του και πιστή γυναίκα, όχι περιστοιχισμένη από μνηστήρες αλλά ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση του παγωμένου τοπίου.Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο.
Μια άλλη εκδοχή του μύθου για την αμυγδαλιά αναφέρει ότι η Φυλλίς έμεινε πίσω περιμένοντας τον, στον τόπο της τελετής του γάμου της.Τα χρόνια περνούσαν και ο Δημοφώντας δεν επέστρεφε. Απελπισμένη η βασιλοπούλα που τον έχασε για πάντα πήγε και κρεμάστηκε σ΄ ένα δέντρο. Το δέντρο κράτησε την ψυχή της κι από τότε δεν ξανάβγαλε φύλλα ούτε άνθισε.Κάποτε με τα χιόνια του Γενάρη γύρισε ο γιος του Θησέα. Σαν έμαθε τον τραγικό χαμό της αγαπημένης του πήγε, αγκάλιασε το δέντρο και αυτό άρχισε να βγάζει τρυφερά φύλλα και άνθη. Η ψυχή της βασιλοπούλας ένιωσε χαρά με το γυρισμό του Δημοφώντα μα δεν ξαναπήρε την ανθρώπινη μορφή της. Έμεινε δέντρο και κάθε χρόνο το Γενάρη, στολίζεται με κάτασπρα λουλούδια.
Έτσι η αμυγδαλιά, έγινε σύμβολο της ελπίδας, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

"Είπα στη μυγδαλιά: Αδερφή,μίλησέ μου για το Θεό..
Κι η μυγδαλιά άνθισε."

Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

30 σχόλια :

  1. Κάποιοι φίλοι μου είπαν πως είδαν ανθισμένες αμυγδαλιές.. Και τι όμορφα που μυρίζουν.. Πόσο ελπιδοφόρες είναι.. Έρχεται η άνοιξη σου λένε..
    Πάντα ενημερωτικά και πολύ αισθαντικά τα κείμενα που διαλέγεις καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΝΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.ΟΤΑΝ ΠΑΤΗΣΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΜΕΙΝΑ ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ.ΟΙ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλώς το κορίτσι!!
    Κι εγω περίμενα να δω ανθισμένη αμυγδαλιά και μετά να της αφιερώσω ανάρτηση..σήμερα είδα και ήταν υπέροχη!!

    Πράγματι η αμυγδαλιά ανθίζοντας καταχείμωνα,μια νότα ελπίδας τα ανθη της,μα και προμήνυμα ότι η άνοιξη είναι κοντά!

    Σ'ευχαριστώ πολύ..

    Μεγάλο φιλί!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σ'ευχαριστώ Σκρουτζάκο μου..χαίρομαι πολύ σιγοτραγούδησες μαζί μου!! :)

    Ναι, είναι πανέμορφες οι αμυγδαλιές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος10/2/09, 6:37 μ.μ.

    Μας γέμισες Άνοιξη, μυρωδιές και ελπίδα. Πολύ καλή δουλειά λουλουδάκι του βουνού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΝ ΝΕΑΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΕ...
    ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΟΥΣΙΚΗ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξανά πάλι βιάστηκε να χαρίσει την ομορφιά της,
    στο κρύο σκηνικό του Χειμώνα....
    Σα να σβήνει λιγάκι το μουντό που μας
    σκέπασε η γυμνή φύση....
    Ανθίζει πρώτη, ίσα ίσα για να ρίξει την ελπίδα
    της Ανοιξης που έρχεται...

    Αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σ'ευχαριστώ πολύ Πανδώρα..η αμυγδαλιά άνθισε,η άνοιξη είναι κοντά,και η ελπίδα πάντα ζωντανή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι Γρηγόρη,προάγγελος ελπίδας,ζωής..αγάπης!

    Καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Bιάστηκε Αρη..και είναι τόσο όμορφη!
    Δεν φοβάται μην και ο χειμώνας θυμώσει και της πάρει την ομορφιά..είναι τολμηρή η αμυγδαλιά!
    Θέλει να έχει την πρωτιά..και την έχει!
    Ανθος και ελπίδα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το αγαπημένο μου δέντρο, την αγαπημένη μου εποχή....
    Αγαπημένη πλέον η ανάρτηση.
    την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα και καλώς ηλθες Axis Mundi..τόσα αγαπημένα εδώ?..ιδιαίτερα χαρούμενη κι εγω ΄τοτε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. στο πατρικό μου μέσα στη φύση
    ήταν ένα μέρος με μυγδαλιές
    τέτοιο καιρό ανθίζανε και δίπλα στους θάμνους ανθίζανε και κρίνα και κυκλάμινα όταν πηγαίναμε εκεί
    ήταν γεμάτο με μικρά πουλιά και
    άλλα ζωάκια
    και είμαστε τόσο ευτυχισμένοι
    περιμέναμε το Φλεβάρη να πάμε
    (κάτω στις μυγδαλιές)
    καλή σου νύχτα
    καλά μας ταξίδεψες πάλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γιάννη πίσω απο το σπίτι μου,υπάρχει ενα κτήμα με αμυγδαλιές..μιας και είχατε στο πατρικό σου φαντάζεσαι την ομορφιά του αυτόν τον καιρό..πήγα και πήρα μερικά κλαδάκια σήμερα..τόση ομορφιά!
    Και ακόμη οι μισές είναι ανθισμένες..που ν' αθίσουν όλες!

    Χαίρομαι πολύ όταν "ταξιδεύετε" εδώ..
    Καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εξαιρετική ανάρτηση. Μάλλον θα άνθισαν κι οι μυγδαλιές στο χωριό μου τώρα. Θα ξέρω σύντομα. Μέρα καλή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μμμμ... μια νότα αισιοδοξίας και χαράς, ανθισμένη αμυγδαλιά αγαπημένη, θαρρείς και βάζει η φύση τα καλά της!!!

    Λουλούδι μου όμορφο, έφερες την άνοιξη μπρος στο παραθύρι μου, μιας και δεν έχω δει από κοντά ακόμη ανθισμένη αμυγδαλιά >@<

    Σ' ευχαριστώ!! Και σε φιλώ *****

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος11/2/09, 11:41 π.μ.

    Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία... και χρειάζεται το ρίσκο της αμυγδαλιάς για να διώξει τον χειμώνα... σαν ένα τρελό κερί που μόνο του συνεχίζει να φωτίζει στο βαθύ σκοτάδι... έλκοντας και τραγουδώντας το φως που θα ρθει...

    Υπέροχο, ο Καζατζάκης ΤΕΛΕΙΟΣ, Φιλί και Φωτεινή Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σ'ευχαριστώ Λάκη..άνθισαν,άνθισαν!
    Αφού έχουν ανθίσει εδώ σίγουρα και το δικό σου χωριό φόρεσε..τα καλά του!!

    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μμμ..τι βλέπω?πολύ όμορφο το παραθύρι σου λουλουδένια..Αμυγδαλιές και Μαργαρίτες μαζί!

    Κάπου θα υπάρχει μια αμυγδαλιά εκει κοντά σου,που δειλά μα και τολμηρά πέταξε τα πρώτα της άνθη..μέχρι να την ανακαλύψεις..να,πάρε ενα κλαδάκι απο τις δικές μου! :)

    Kαι δικό μου φιλί ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υπέροχο και το σχόλιό σου οδοιπόρε μου..ναι,Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία,και η αμυγδαλιά είναι τολμηρή,τι κι αν έχουμε ακόμη χειμώνα?τι κι αν αύριο χιονίσει?τι κι αν η τόση της ομορφιά κρατήσει μόνο λίγες μέρες?
    Είναι αυτη που δεν άντεξε την μουντάδα του χειμώνα και στόλισε τα γυμνά της κλαδιά,μα και τις δικές μας καρδιές..είναι αυτη που..τόλμησε!

    Αγαπημένος ο Καζανζάκης!!

    Φιλί και μια καλημέρα στολισμένη με άνθη..αμυγδαλιάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Τα πρώτα σκιρτήματα της Άνοιξης,
    οι ανθισμένες αμυγδαλιές !
    Στην εξοχή απολαμβάνεις
    αυτές τις ομορφιές !
    Δεν υπάρχει γλυκύτερη εποχή !
    Την Άνοιξη η ευτυχία κυριαρχεί !
    Και σένα λουλουδάκι ,
    σε βλέπω να μοιράζεις την χαρά,
    φέρνοντας την Άνοιξη,
    ακόμη πιο κοντά !
    ΦΙΛΙΑ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Υπέροχη και επίκαιρη η αναφορά σου...
    Υπέροχος ο Δροσίνης...
    Υπέροχοι και οι τροβαδούροι μας...
    Να είσαι καλά EDELWEISS.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ακόμη,δεν σκίρτησε η Ανοιξη ποιητά μου..αλλά η αμυγδαλιά μας είναι ριψοκίνδυνη και τολμηρή,πάει κόντρα στον Χειμώνα..βάζει τα καλά της και τον κοροϊδεύει!

    Κι εγώ σας έφερα λίγα ανθη της,έτσι,για ν'αλλάξω λιγάκι την διάθεση..να ξεφύγουμε απ τη μουντάδα του Χειμώνα!

    Φιλιά ****

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σ'ευχαριστώ πολύ Eva..και καλώς ήλθες στα μέρη μου!

    Κι εσύ να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. μμμμμμμ...
    ααααααα....
    χόρτασα αρώματα
    νάσαι καλά, Αστρολουλουδένια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μύρισε Άνοιξη! Να φύγουν επιτέλους οι κρύες σκέψεις και να γεμίσουν άνθη...

    Here I go
    Out to the sea again
    The sunshine fills my hair
    And dreams hang in the air
    Gulls in the sky
    And in my blue eyes
    I know it feels unfair
    There is magic everywhere...

    ...κι ας βιάζονται τα άνθη να δείξουν την ομορφιά τους... δεν παύει να είναι μαγεία σκέτη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Edelweis γλυκιά μου η φύση μας στέλνει υπέροχα μηνύματα αναγέννησης...φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σ'ευχαριστώ Θησαυρένια μου..πάντα όμορφο το πέρασμά σου!

    Σε φιλώ **

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ναί Νaxion ας φύγουν επιτέλους οι..κρύες σκέψεις!

    Πολύ όμορφο! :)

    Kαλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ετσι Έλενα..η φύση γνωρίζει..

    Και δικά μου φιλιά ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
στη σκηνή,
σαν ροκ συγκρότημα…κι αν μας αντέξει το σκοινί…θα φανεί στο χειροκρότημα.