"Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ"
"Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει.Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον τους δούλους».
- - - - -
Σήμερον μαύρος ουρανός,σήμερον μαύρη μέρα,
σήμερον εσταυρώσανε,τον πάντων βασιλέα.
Σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σ έβαλαν βουλήνοι άνομοι Εβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιάοι τρισκαταραμένοι.
Σαν κλέφη τον επιάσανε και σαν φονιά τον πάνε
και στου Πιλάτου τις αυλές εκεί τον τυραγνάνε.
Κι' η Παναγιά η δέσποινα κ' οι άλλες οι γυναίκες
έπιασαν το στρατί στρατί,στρατί το μονοπάτι.
Το μονοπάτι τς' έβγαλε μεσ' στου ληστή την πόρτα.
Τηρά δεξιά, τηρά ζερβά,κανέναν δεν γνωρίζει.
Τηρά και δεξιώτερα βλέπει τον Άγιο Γιάννη
-Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γυιού μου
μην είδες τον υιγιόκα μουκαι σένα δάσκαλό σου;
-Δεν έχω γλώσσα να σου πω γλώσσα να σου μιλήσω,
δεν έχω χεροπάλαμο,για να σού τονε δείξω.
Βλέπεις εκείνον τον γυμνό,τον παραπονεμένο,
οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτημένο;
Οπούναι τα ματάκια του ραμμένα με μετάξι,
κι οπού φορεί στην κεφαλήαγκάθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο γυιόκας σου και μένα δάσκαλός μου.
Σήμερον μαύρος ουρανός,σήμερον μαύρη μέρα,σήμερον εσταυρώσανε,τον πάντων βασιλέα.
Σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται.
Σ έβαλαν βουλήνοι άνομοι Εβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιάοι τρισκαταραμένοι.
Σαν κλέφη τον επιάσανε και σαν φονιά τον πάνε
και στου Πιλάτου τις αυλές εκεί τον τυραγνάνε.
Κι' η Παναγιά η δέσποινα κ' οι άλλες οι γυναίκες
έπιασαν το στρατί στρατί,στρατί το μονοπάτι.
Το μονοπάτι τς' έβγαλε μεσ' στου ληστή την πόρτα.
Τηρά δεξιά, τηρά ζερβά,κανέναν δεν γνωρίζει.
Τηρά και δεξιώτερα βλέπει τον Άγιο Γιάννη
-Άγιε μου Γιάννη Πρόδρομε και βαπτιστή του γυιού μου
μην είδες τον υιγιόκα μουκαι σένα δάσκαλό σου;
-Δεν έχω γλώσσα να σου πω γλώσσα να σου μιλήσω,
δεν έχω χεροπάλαμο,για να σού τονε δείξω.
Βλέπεις εκείνον τον γυμνό,τον παραπονεμένο,
οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτημένο;
Οπούναι τα ματάκια του ραμμένα με μετάξι,
κι οπού φορεί στην κεφαλήαγκάθινο στεφάνι;
Εκείνος είναι ο γυιόκας σου και μένα δάσκαλός μου.
- - - - --
ΚΥΠΡΟΣ
…Άρκοντες αφικράστε μου της Δέσποινας τον θρήνον πώς κλαίει τον μονογενή εις τον Σταυρόν εκείνον.Αδέ μαντάτο σκοτεινόν και μέρα λυπημένη που ήρτε σήμερον σ' εμέ, την πολοπικραμένη.Πού πιάσαν τον Υιούλην μου κι έμεινα ορφανεμένη κι ο κόσμος κλαίει ουρανέ κι η γη σκοτεινιασμένη.Ο ήλιος εσκοτίστηκεν κι όλον το φως εχάθη και το φεγγάριν τ' ουρανού κατά πολλά επικράνθη.Όρη αναστενάξετε και πέτρες ραϊστείτε και ποταμοί στραγγίσετε και δένδρα μαραθείτε.…
ΘΡΑΚΗ
…Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρασήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοιγια να σταυρώσουν το Χριστό, των πάντων βασιλέα.Κι ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλινα λάβει δείπνο μυστικό, για να τον λάβουν όλοι.Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της τας προσευχάς της έκανε για τον μονογενή της.…
ΜΑΡΜΑΡΑΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
…Φωνή εξήλθ' εξ ουρανού Φωνή εξήλθ' εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα.Σώνουν κυρά μου οι προσευχές, σώνουν και οι μετάνοιες και τον υιόν σου πιάσανε και στο χαλκιά τον πάνεκαι στου Πιλάτου τας αυλάς, εκεί τον τυραννάνε.Η Παναγιά σαν τ' άκουσε έπεσε και λιγώθη,σταμνιά νερό της ρίξανε όσο να 'ρθεί ο νους τηςκι απάνω που συνέφερε, τούτον τον
λόγο λέγει.…
ΦΟΥΡΝΟΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
…-Ας έρθ' η Μάρθα κι η Μαριά και του Λαζάρου η μάνακαι του Προδρόμου η αδερφή κι οι τέσσερις αντάμα.Επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτικαι ο στρατίς τους έβγαλε στ' ατσίγγανου την πόρτα.-Ώρα καλή σ' ατσίγγανε κι ίντα που μαστορεύεις;-Οβραίοι μου παραγγείλανε καρφιά για να τους φιάξω,μου παραγγείλαν τέσσερα, μα' γώ τους φτιάχνω πέντε.-Σύ Φαραέ που τά 'φτιαξες, εσύ θα μου διδάξεις.-Τα δυο θα μπουν στα χέρια του και τ' άλλα δυο στα πόδια,το πέμπτο το φαρμακερό θα μπει μες στην καρδιά του.…
ΦΟΥΡΝΟΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
…-Άντε μωρέ ατσίγγανε, στάχτη να μη ποτάξεις μηδέ διπλό πουκάμισο στη ράχη σου μη βάλεις.Επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτικαι το στρατί τους έβγαλε μες στου ληστού την πόρτα.-Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου.Κι η πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της.Τηρά δεξιά, τηρά ζερβά, κανένα δε γνωρίζει,τηρά και δεξιότερα, βλέπει τον άι-Γιάννη.…
ΡΕΪΖΝΤΕΡΕ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ, ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ
…Άι-άι μου Γιάννη Πρόδρομε και βαφτιστή του γιου μου,που εί- που είναι 'με ο γιούκας μου και 'σε ο δάσκαλός σου.-Δεν έ- έχω στόμα να στα πω, γλώσσα να στα μιλήσωκι ούτ η- κι ούτ' η καρδιά μου τα βαστά να σου τα μολοήσω.…
ΠΟΝΤΟΣ…Βλέπεις εκείνον τον γυμνόν, τον παραπονεμένον,όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο,όπου φορεί στην κεφαλή ακάνθινο στεφάνι,εκείνος είν' ο γιόκας σου και 'με ο δι
δάσκαλός μου.…
ΜΠΑΪΝΤΙΡΙ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
…Η Παναΐα τ' άκουσε, πέφτει λιγοθυμάεινερό σταμνιά την περεχούν, τρία γυαλιά του μόσχου,τέσσερα το ροδόστατμο ώστε να συνεφέρει,κι απάνω που συνέφερε τούτο το λόγο λέγει.- Δεν έχ' γκρεμό να γκρεμιστώ για το μονογενή μουδεν έχ' μαχαίρι να σφαγώ για το μονογενή μουδεν έχ' σκοινί να κρεμαστώ για το μονογενή μου.Απολογιέται κι ο Χριστός της μάνας του και λέγει.- Μάνα μ' αν γκρεμιστείς εσύ, γκρεμιέτ' όλος ο κόσμος,μάνα μου αν σφαγείς εσύ, σφάζετ' όλος ο κόσμος,μάνα μ' αν κρεμαστείς εσύ, κρεμιέτ' όλος ο κόσμος.Πάρτο μάνα μου υπομονή, να πάρ' όλος ο κόσμος.Άντε μάνα μου στο καλό και διάφορο δεν έχεις,μόν' το μεγάλο Σάββατο κάτσε να μ' απαντέχεις.…
ΜΥΤΙΛΗΝΗ
…Πηγαίνει στο σπιτάκι της και στρώνει το τραπέζικι έκατσε και περίμενε τον ερχομό του γιου της.Πέρασε και η αγιά Καλή και την καλησπερίζει.- Ποιός είδε γιο εις το σταυρό και μάνα στο τραπέζι.- Άντε και σύ αγιά Καλή, νά 'σαι καταραμένη,παπάς να μη σε λειτουργά, διάκος να μη σε ψέλνει,μόνο στην άκρη του γιαλού το κύμα να σε δέρνει.Το λόγο δεν τελείωσε κι ανοίξαν τα ουράνια,βλέπει το γιό της κι έρχεται σα φως και σα λαμπάδα.
ΚΥΠΡΟΣ…Άρκοντες αφικράστε μου της Δέσποινας τον θρήνον πώς κλαίει τον μονογενή εις τον Σταυρόν εκείνον.Αδέ μαντάτο σκοτεινόν και μέρα λυπημένη που ήρτε σήμερον σ' εμέ, την πολοπικραμένη.Πού πιάσαν τον Υιούλην μου κι έμεινα ορφανεμένη κι ο κόσμος κλαίει ουρανέ κι η γη σκοτεινιασμένη.Ο ήλιος εσκοτίστηκεν κι όλον το φως εχάθη και το φεγγάριν τ' ουρανού κατά πολλά επικράνθη.Όρη αναστενάξετε και πέτρες ραϊστείτε και ποταμοί στραγγίσετε και δένδρα μαραθείτε.…
ΘΡΑΚΗ
…Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρασήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοιγια να σταυρώσουν το Χριστό, των πάντων βασιλέα.Κι ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλινα λάβει δείπνο μυστικό, για να τον λάβουν όλοι.Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της τας προσευχάς της έκανε για τον μονογενή της.…
ΜΑΡΜΑΡΑΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
…Φωνή εξήλθ' εξ ουρανού Φωνή εξήλθ' εξ ουρανού κι απ' αρχαγγέλου στόμα.Σώνουν κυρά μου οι προσευχές, σώνουν και οι μετάνοιες και τον υιόν σου πιάσανε και στο χαλκιά τον πάνεκαι στου Πιλάτου τας αυλάς, εκεί τον τυραννάνε.Η Παναγιά σαν τ' άκουσε έπεσε και λιγώθη,σταμνιά νερό της ρίξανε όσο να 'ρθεί ο νους τηςκι απάνω που συνέφερε, τούτον τον
λόγο λέγει.…ΦΟΥΡΝΟΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
…-Ας έρθ' η Μάρθα κι η Μαριά και του Λαζάρου η μάνακαι του Προδρόμου η αδερφή κι οι τέσσερις αντάμα.Επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτικαι ο στρατίς τους έβγαλε στ' ατσίγγανου την πόρτα.-Ώρα καλή σ' ατσίγγανε κι ίντα που μαστορεύεις;-Οβραίοι μου παραγγείλανε καρφιά για να τους φιάξω,μου παραγγείλαν τέσσερα, μα' γώ τους φτιάχνω πέντε.-Σύ Φαραέ που τά 'φτιαξες, εσύ θα μου διδάξεις.-Τα δυο θα μπουν στα χέρια του και τ' άλλα δυο στα πόδια,το πέμπτο το φαρμακερό θα μπει μες στην καρδιά του.…
ΦΟΥΡΝΟΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
…-Άντε μωρέ ατσίγγανε, στάχτη να μη ποτάξεις μηδέ διπλό πουκάμισο στη ράχη σου μη βάλεις.Επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτικαι το στρατί τους έβγαλε μες στου ληστού την πόρτα.-Άνοιξε πόρτα του ληστού και πόρτα του Πιλάτου.Κι η πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της.Τηρά δεξιά, τηρά ζερβά, κανένα δε γνωρίζει,τηρά και δεξιότερα, βλέπει τον άι-Γιάννη.…
ΡΕΪΖΝΤΕΡΕ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ, ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ
…Άι-άι μου Γιάννη Πρόδρομε και βαφτιστή του γιου μου,που εί- που είναι 'με ο γιούκας μου και 'σε ο δάσκαλός σου.-Δεν έ- έχω στόμα να στα πω, γλώσσα να στα μιλήσωκι ούτ η- κι ούτ' η καρδιά μου τα βαστά να σου τα μολοήσω.…
ΠΟΝΤΟΣ…Βλέπεις εκείνον τον γυμνόν, τον παραπονεμένον,όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο,όπου φορεί στην κεφαλή ακάνθινο στεφάνι,εκείνος είν' ο γιόκας σου και 'με ο δι
δάσκαλός μου.…ΜΠΑΪΝΤΙΡΙ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
…Η Παναΐα τ' άκουσε, πέφτει λιγοθυμάεινερό σταμνιά την περεχούν, τρία γυαλιά του μόσχου,τέσσερα το ροδόστατμο ώστε να συνεφέρει,κι απάνω που συνέφερε τούτο το λόγο λέγει.- Δεν έχ' γκρεμό να γκρεμιστώ για το μονογενή μουδεν έχ' μαχαίρι να σφαγώ για το μονογενή μουδεν έχ' σκοινί να κρεμαστώ για το μονογενή μου.Απολογιέται κι ο Χριστός της μάνας του και λέγει.- Μάνα μ' αν γκρεμιστείς εσύ, γκρεμιέτ' όλος ο κόσμος,μάνα μου αν σφαγείς εσύ, σφάζετ' όλος ο κόσμος,μάνα μ' αν κρεμαστείς εσύ, κρεμιέτ' όλος ο κόσμος.Πάρτο μάνα μου υπομονή, να πάρ' όλος ο κόσμος.Άντε μάνα μου στο καλό και διάφορο δεν έχεις,μόν' το μεγάλο Σάββατο κάτσε να μ' απαντέχεις.…
ΜΥΤΙΛΗΝΗ
…Πηγαίνει στο σπιτάκι της και στρώνει το τραπέζικι έκατσε και περίμενε τον ερχομό του γιου της.Πέρασε και η αγιά Καλή και την καλησπερίζει.- Ποιός είδε γιο εις το σταυρό και μάνα στο τραπέζι.- Άντε και σύ αγιά Καλή, νά 'σαι καταραμένη,παπάς να μη σε λειτουργά, διάκος να μη σε ψέλνει,μόνο στην άκρη του γιαλού το κύμα να σε δέρνει.Το λόγο δεν τελείωσε κι ανοίξαν τα ουράνια,βλέπει το γιό της κι έρχεται σα φως και σα λαμπάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
στη σκηνή,
σαν ροκ συγκρότημα…κι αν μας αντέξει το σκοινί…θα φανεί στο χειροκρότημα.